Ik stond voor de grote, zwarte poort van het afgelegen landhuis in Beekbergen, mijn hart bonkte in mijn borst. Het was zwoel voorjaarsweer, en ik voelde de warmte op mijn benen. Mijn jurkje — wit, strak en kort in combinatie met mijn overkniekousen — leek nauwelijks geschikt voor wat ik 'een feestje' noemde. Ik wist beter. Dit was een avond die volledig in het teken zou staan van mij. Mijn onderwerping. Mijn verlangen om gezien te worden.

De poort ging langzaam open. Binnen stond Theo me op te wachten in een donker pak, met dat ondoorgrondelijke lachje op zijn gezicht. "Ze zijn er al," zei hij zacht. "Alle acht."

Mijn adem stokte. Acht mannen. Bekenden van hem. Uitgenodigd om mij te keuren, te gebruiken, te bewonderen. Alleen op voorwaarde dat ik niks mocht weigeren. Dat was het spel van vanavond.

Ik stapte het terrein op, mijn hakken tikten op de grindstenen. De spanning maakte me drijfnat tussen mijn benen. De gedachte dat al die mannen op mij wachtten, zonder dat ik wist wie, maakte me helemaal gek.

Binnen was het warm, gedempt verlicht. Zware gordijnen, leren fauteuils, muziek die net hoorbaar was. En daar stonden ze. Acht mannen, gekleed in nette overhemden, sommigen met colbert, anderen met open knopen. Oudere types. Zelfverzekerd. Dominant. Ze keken me aan alsof ik al van hen was.

Theo tikte op een bel.

"Goedenavond heren. Jullie gast is gearriveerd. Vanavond is zij van jullie. Voor jullie ogen, jullie handen. En ze zal gehoorzamen."

Ik stond midden in de ruimte, licht trillend. En toch, ik voelde me krachtig in mijn overgave. Dit was mijn fantasie. Mijn plek.

Ik voelde hun ogen branden op mijn huid terwijl ik daar stond, in het midden van de kamer, met mijn handen keurig gevouwen voor mijn onderbuik zoals Theo het me had geleerd. Mijn jurk leek plots nóg korter, nóg doorzichtiger onder de warme lichten. Mijn tepels tekenden zich scherp af door de dunne stof. Er werd geen woord gezegd. Alleen het zachte geluid van de muziek, en het geloei van mijn bloed in mijn oren.

Theo ging achter me staan en fluisterde in mijn oor: "Draai je langzaam om. Laat ze je goed zien."

Ik gehoorzaamde. Langzaam draaide ik me, en bij elke kwartslag keek ik één van hen in de ogen. Acht paar ogen, acht blikken vol begeerte, macht en een tikkeltje minachting. Ik was hun vermaak vanavond. Hun object. En dat wilde ik ook zijn.

"Nu je jurkje uit, meisje," klonk het bevel van Theo, luid en helder.

Mijn vingers bewogen langzaam naar de rits aan de zijkant. Mijn adem ging sneller, mijn wangen kleurden rood van de spanning, maar ik trok de rits omlaag en liet de stof van mijn lijf glijden. Eerst over mijn schouders, dan langs mijn borsten, buik, heupen… tot het op de grond lag. Ik stond daar nu in niets meer dan een wit kanten stringetje en hakken.

Een man — kalend, gespierd, met een zilvergrijs stoppelbaardje — stapte naar voren. Zijn naam wist ik niet. Misschien wilde ik die ook helemaal niet weten. Hij ging vlak voor me staan, pakte met zijn duim en wijsvinger mijn kin, draaide mijn gezicht omhoog naar hem.

“Je bent nog mooier dan beloofd,” zei hij. Zijn hand gleed naar mijn hals, bleef daar even rusten… en daalde toen langzaam af naar mijn borsten. Hij woog ze, kneep erin, draaide mijn tepels tussen zijn vingers alsof hij mijn reactie wilde testen. Ik kreunde zacht. Ik hoorde één van de mannen achter me lachen.

Hij knikte goedkeurend. “Ja. Ze is perfect.”

Toen volgde de volgende man. En de volgende. Elke keer raakte iemand me op een andere manier aan — mijn dijen, mijn rug, mijn buik — alsof ik een stuk vlees was dat gekeurd moest worden. Ik liet het allemaal gebeuren, met gesloten ogen, mijn lichaam gretig en gehoorzaam. Mijn string was inmiddels doorweekt.

Theo stapte naar voren. “Wie wil haar als eerste?”

Er viel een stilte van een paar seconden. Toen zei de kale man: “Ik wil haar laten kruipen.”

En ik knikte al, voordat iemand mij iets vroeg.

Ik voelde het tapijt onder mijn knieën toen ik zakte. Mijn handen steunden netjes op de grond voor me, mijn rug hol, mijn billen iets geheven, mijn hoofd omlaag — precies zoals hij het wilde. Zoals ze het wilden. Ik hoorde het geritsel van een rits achter me, een stoel die zacht kraakte toen iemand zich verplaatste. En hun ademhaling. Stil, zwaar, verwachtingsvol.

De kale man liep langzaam om me heen. Hij stopte achter me. “Wat ben je nat,” klonk zijn stem, en ik voelde hoe zijn vingers mijn string opzij schoven. Zonder pardon duwde hij twee vingers diep in me. Ik slaakte een rauwe kreun en kromde mijn rug verder. Zijn vingers bewogen stevig, ritmisch, alsof hij me precies wilde opwinden tot het punt net vóór overgave.

“Ze trilt,” hoorde ik iemand zeggen.

Ik hoorde gelach, stemmen die zich mengden. Maar ik zag niemand. Alleen het tapijt, mijn vingers gespreid op de vloer, mijn borsten wiegend bij elke beweging die hij in me maakte.

Toen trok hij zich terug. Ik voelde even de koude lucht op mijn vochtige opening… tot iets anders, groters, hards, zich tegen me aandrukte. Zonder waarschuwing gleed hij in me. Een diepe, machtige stoot. Ik hapte naar adem. Hij greep mijn heupen stevig vast en begon me te nemen alsof ik van hem was. Alsof mijn lichaam geen eigen wil had. Alsof ik niets anders wilde dan precies dit.

Elke stoot duwde me dieper in mijn onderwerping. Mijn haar plakte aan mijn gezicht, mijn ademhaling was onregelmatig, ik voelde hoe mijn string rond één enkel dijbeen bengelde. Mijn hele lijf werd gebruikt. En ik hield ervan.

Toen hij zich terugtrok, klonk er applaus. Echt applaus. Alsof ik net een voorstelling had gegeven.

“Wie is de volgende?” hoorde ik Theo zeggen.

En ik voelde een andere hand zich in mijn haren sluiten, mijn hoofd zachtjes naar achter trekkend.

“Mijn beurt,” klonk een andere stem.

En ik knikte. Want ik was er nog lang niet klaar mee.

Ik had geen idee hoeveel tijd er verstreken was. Mijn benen trilden. Mijn huid glansde van zweet. Mijn make-up zat vast niet meer zoals toen ik arriveerde. Maar ik voelde me mooier dan ooit — begeerd, gebruikt, bekeken. Precies waarvoor ik gekomen was.

Twee mannen kwamen nu tegelijk op me af. Eén van voren, één van achteren. De kale man stond alweer achter me. Een andere, jonger, met stoppelbaard en ondeugende ogen, knielde voor me neer. Hij pakte mijn gezicht vast met beide handen, teder bijna… tot hij me zijn erectie tegen mijn lippen duwde.

Ik opende mijn mond. Wat anders? Zijn lul gleed tussen mijn lippen, diep, traag. Terwijl ik hem pijpte, voelde ik hoe de kale man opnieuw mijn billen spreidde en me binnendrong. Ik werd gevuld, aan twee kanten, vastgehouden als hun bezit.

Ze bewogen tegelijk. De een duwde diep in mijn keel, de ander ramde me van achteren met stevige stoten. Mijn lichaam bewoog ertussenin, als een speeltje tussen hun lichamen. Mijn handen lagen slap naast me — ik had geen controle meer. En het was goddelijk.

Ik kreunde met volle mond. De man in mijn keel trok zich even terug, streelde mijn wang. “Ze is perfect zo,” zei hij zacht.

Een ander kwam dichterbij, tilde mijn borsten op, kneedde ze. “Kijk haar dan, Theo. Onze kleine showgirl. Kijk hoe ze glanst.”

Theo stond iets verderop. Zijn ogen priemden in de mijne. Hij had nog niets gedaan, alleen gekeken. Alsof hij genoot van het feit dat ik mezelf gaf aan de anderen — voor zijn ogen.

“Laat haar staan,” zei hij toen.

De mannen stopten. Ik hapte naar lucht, voelde hoe het sperma van de kale man warm tegen mijn binnenbenen droop. Mijn benen waren slap, maar ze hielpen me overeind. Mijn lijf wiegde, naakt, op hoge hakken, mijn topje op half elf.

Theo kwam naar me toe. Hij zei niets. Hij liet alleen zijn vinger langs mijn lip glijden, over mijn hals, tussen mijn borsten, tot hij mijn buik bereikte. En nog lager…

“Nu begint het pas, Katja,” fluisterde hij. “Nu gaan we je echt laten voelen dat je van ons bent.”

En ik rilde. Van verwachting. Van geilheid.

Ze brachten me naar het midden van de ruimte. Daar stond een soort houten frame, simpel, robuust. Aan de zijkanten hingen leren riemen. Ik slikte. Mijn hart bonsde in mijn borst. En toch stapte ik zonder aarzeling naar voren.

Theo stond achter me. Hij legde zijn handen op mijn schouders en fluisterde: “Je weet wat dit betekent, hè?”

Ik knikte. “Ik hoor bij jullie.”

“Dat is goed,” zei hij zacht. “Dan gaan we je nu vastmaken.”

Twee mannen grepen mijn polsen, tilden ze boven mijn hoofd en klikten de leren riemen strak om mijn armen. Mijn enkels werden op hun beurt vastgezet, licht uit elkaar. Ik stond wijd, gespannen, open. Een levend, trillend tentoonstellingsstuk.

Ze deden een stap terug. Keken. Glimlachten. Mijn lijf stond volledig in het licht. Mijn tepels hard, mijn huid rood en vochtig, mijn dijen vol sporen van eerdere lust.

De eerste tik kwam onverwacht. Een open hand op mijn bil, stevig, scherp. Ik kreunde en voelde direct het tweede klapje, dit keer op de andere kant. Vier mannen stonden nu om me heen. Twee begonnen mijn borsten te strelen, knijpen, draaien aan mijn tepels. De ander gleed met zijn vingers tussen mijn benen — en lachte.

“Ze is natter dan ooit.”

Ik hijgde. Ik kon me nergens tegen verzetten. Elke aanraking voelde dieper, intenser, omdat ik vastzat. Mijn lichaam werd een speelveld. Alles wat ik was, stond open voor hun gebruik.

Eén man knielde achter me. Zijn tong raakte mijn lipjes, likte traag langs mijn opening. Hij sabbelde zachtjes, dan weer ruw. Tegelijk duwde iemand anders me een dildo in mijn mond. Niet groot, niet zacht — puur ter vernedering.

Ik was gevuld en gelikt, geslagen en gestreeld. Mijn hele wezen trilde van overgave. Ik voelde hoe hun handen me in bezit namen, hoe hun stemmen mijn naam prezen als een offer dat ze stuk voor stuk zouden nemen. Niet als vrouw — maar als bezit. Hun bezit.

Theo boog zich naar mijn oor. “Dit is nog maar het voorspel, Katja. Straks, straks gaan we je nemen zoals je stiekem al je hele leven verlangt.”

En ik wist: ik was verloren. En ik wilde niets liever.

Het moment waarop ze me losmaakten, was geen bevrijding — het was een bevel tot overgave. Mijn benen waren slap, mijn hoofd licht. Maar mijn lichaam trilde van hunkering. Ik wist wat er ging komen.

Theo’s vader nam het woord. Zijn stem was kalm, maar doordrenkt van autoriteit.

“Dames en heren,” zei hij spottend, “we beginnen nu met het hoofdprogramma. Onze gast is gewillig, getraind en volledig beschikbaar. Dus: gebruik haar. Neem wat je wilt.”

Acht paar ogen. Acht mannen. Allemaal met harde geslachtsdelen, klaar, gretig. Ze kwamen dichterbij, als roofdieren rond hun prooi. En ik? Ik knielde.

De eerste duwde zijn lul in mijn mond. Ik opende zonder aarzeling, liet hem diep gaan, tot mijn keel. Mijn handen werden vastgegrepen, geleid naar twee anderen, die me dwongen hun stijve pikken tegelijk af te trekken. Mijn mond werd gevuld, mijn gezicht gebruikt. Spetters spuug, voorvocht, controleverlies.

Achter me voelde ik vingers die me opnieuw openden. Grover dit keer. Geen tijd voor zachtheid. Een harde ruk aan mijn heupen, en plots werd ik van achteren binnengedrongen. In één stoot. Ik gilde tegen de lul in mijn mond, voelde hoe mijn lijf zich moest aanpassen, overgegeven aan pure mannelijke kracht.

Ze wisselden elkaar af. In mijn mond, in mijn kut, in mijn kont. Soms tegelijk. Soms om de beurt. Mijn lichaam werd verplaatst, gekeerd, opengetrokken. Over een tafel, tegen de muur, op handen en knieën. Ik was niets meer dan een gebruiksvoorwerp. Hun speeltje. Hun slet.

En toch voelde ik me compleet. Vervuld. Omdat ik dit wilde. Omdat ik niet anders kon.

Een van de mannen trok zich terug en spoot over mijn rug. De volgende kwam klaar diep in mijn keel. Een ander over mijn borsten, mijn gezicht, mijn kut. Alles werd nat, warm, bezet. En telkens weer kwamen er nieuwe handen, nieuwe pikken, nieuwe stoten van rauwe lust.

Tegen het einde kon ik nauwelijks nog rechtop zitten. Mijn benen trillend, mijn keel rauw, mijn kut open en druppelend van hun sappen. Maar mijn ogen glinsterden. Mijn lippen glimlachten. En ik fluisterde:

“Meer... alsjeblieft... meer.”

De lichten dimden iets. Het geroezemoes van de mannen verstomde langzaam, sommigen kleedden zich weer aan, anderen liepen richting de uitgang. Het ‘officiële’ programma was blijkbaar afgelopen. Maar ik lag nog steeds op mijn knieën in het midden van de loods — nat, besmeurd, trillend van verzadiging en hunkering tegelijk.

Theo’s vader kwam achter me staan. Hij aaide over mijn hoofd alsof ik een braaf huisdier was, en fluisterde:

“Niet iedereen is al klaar met je.”

Ik voelde een rilling langs mijn rug. Mijn lichaam was moe, maar mijn onderdanige geest laaide weer op. Ik wilde blijven. Ik hoorde hier.

Drie van de mannen — de zwijgzame kale, de gespierde donkere, en de oudere met het zilveren horloge — keerden terug. Ze hadden hun jassen weer uitgetrokken en stonden weer met stijve pikken voor me, alsof ze me nog één keer wilden breken. Of misschien... temmen.

Ik werd aan mijn haren omhooggetrokken. “Kom mee,” zei er één. Ze brachten me naar een hoek van de loods waar een oude leren bank stond. Daar werd ik overheen gebogen. Mijn polsen vast aan de armleuningen. Mijn benen wijd, mijn kont in de lucht.

“Ze is nog warm,” hoorde ik één van hen zeggen.

De eerste ging zonder aarzeling diep in me. Mijn kut was gevoelig, elke stoot liet me schokken van pijn en extase tegelijk. De tweede liet me zijn lul likken terwijl de derde mijn borsten vastgreep, kneep, beet. Ze gebruikten me zonder woorden. Als hun bezit. En ik, ik kreunde als een verwend sletje, blij dat ik mocht blijven.

Toen ze me omdraaiden, kwam er een nieuwe golf van opwinding. Ik lag op mijn rug op de koude vloer, benen wijd, mijn lichaam rood en glanzend van zweet en zaad. Ze kwamen tegelijk klaar — op mijn buik, mijn gezicht, mijn dijen.

“Blijf daar liggen,” zei de kale. “We willen je zo achterlaten.”

Ik gehoorzaamde. Mijn ademhaling zwaar. Mijn ogen gesloten. Mijn hele lijf kloppend van pure uitputting en genot. Ik hoorde hun voetstappen weglopen. De zware metalen deur viel met een echo dicht.

Ik was alleen.

Naakt. Gebruikt. Achtergelaten op de vloer van een loods.

En nog nooit had ik me zo compleet gevoeld.

De wekker ging. Het eerste geluid klonk bijna als een schok, hard en ongewenst in mijn nog dromerige hoofd. Ik opende mijn ogen langzaam en voelde de nasleep van de nacht als een warme deken over me heen liggen, maar ook iets nieuws — een tinteling diep vanbinnen, een hunkering die niet weg wilde.

In de badkamer keek ik naar mezelf in de spiegel. Mijn huid was nog licht rood, alsof het vuur van gisteravond onder mijn huid smeulde. Mijn lippen waren zacht en licht gezwollen, mijn ogen glansden iets anders dan anders — speels, uitdagend. Ik glimlachte, half verlegen, half zelfverzekerd.

Terwijl ik mijn korte spijkerbroek aantrok en mijn witte topje strak over mijn borstjes trok, voelde ik de herinneringen komen. De loods, de mannen, hun handen, hun stemmen, het gevoel van helemaal gebruikt worden — en het verlangen naar meer.

Op weg naar buiten, in de bus, voelde ik de blikken van mannen. Ze keken iets langer dan normaal. Mijn hart maakte kleine sprongetjes, mijn gedachten draaiden om wat er misschien kon gebeuren. Het gewone leven was veranderd in een spannend spel, waarbij ik de regels niet helemaal kende, maar mijn rol was duidelijk: verleiden, uitdagen, genieten.

Een oudere man zat vlakbij me in de bus. Hij glimlachte even, en ik zag de herkenning in zijn ogen. Alsof hij wist wat ik had meegemaakt. Mijn adem stokte even, mijn blote benen onder mijn korte broek voelden ineens veel te bloot. Maar ik genoot. Van elke seconde, van elke blik.

Thuis aangekomen gooide ik mijn tas neer, keek naar mezelf in de spiegel van de gang. “Dit ben ik nu,” fluisterde ik. “En ik ga niet meer terug.”

Mijn telefoon ging. Een berichtje van een onbekend nummer: “Zin om vanavond nog eens te komen spelen?”

Mijn hartslag versnelde. Ik glimlachte ondeugend en typte snel: “Ik ben er klaar voor.”

💦 Geil geworden van mijn verhaal? Laat dan nú van je horen!
Ik geef me helemaal bloot in mijn teksten — en jij? Jij leest en zwijgt… of durf jij het aan om te reageren? 😏

📣 Durf jij me écht te laten weten wat je denkt, voelt, of wat je wél met me zou willen doen?
Laat een geile reactie achter onder mijn verhaal of stuur me een mailtje.
💌 sletje-katja@outlook.com

En…
👙 Elke week verloot ik een gedragen stringetje of geil kledingstuk onder de heetste reacties. Misschien draag jij straks iets dat nét van mijn lijfje kwam... en ja, ik bedoel precies dat! 😈

Oh, en voor wie écht geil is en verder wil gaan…
Als je naar aanleiding van mijn geile belevenissen wat zalige tributes wilt maken, en dan bedoel ik een foto van jouw vast zalige lul met een of meerdere van mijn foto's op je scherm (TV, PC, of computerscherm). Je weet wel, de foto’s die bij mijn verhalen staan. 😏 Het is een manier om te laten zien hoe ik je heb geïnspireerd… en geloof me, ik ben heel benieuwd naar wat ik met je doe! En het maakt mij geil en hongerig naar meer! Stuur jouw geile tributes dus gerust naar mij — en vergeet niet dat je het naar mijn eigen mail moet sturen schatje: sletje-katja@outlook.com 📸💋

Laat me niet nat én genegeerd achter…
Katja 😘