Ik ben Sander, 63 en gepensioneerd leraar en ik heb in mijn leven heel wat mooie meiden en knappe jongens in de klas gehad, tot goedbetaalde fotomodellen toe. Ik heb me altijd kunnen beperken tot het genieten van al dat schoons zonder er ooit eentje aan te raken. Vooral in de zomer was het feest en er zijn er al die jaren slechts enkele meisjes geweest die me hebben kunnen inspireren bij het masturberen.

Sarah behoorde niet tot de categorie mooie meiden, integendeel. Sarah is degelijk gekleed, heeft nog nooit een make-doos gezien en heeft een wat treurig gezicht. Billen en borsten, goed verstopt onder haar degelijke kleding heb ik nooit kunnen ontdekken. Toch is Sarah een meisje waarbij ik wel eens heb gedacht: als ik er eentje zou moeten uitkiezen om de rest van mijn leven mee te delen, zou ze een goede kans maken. Sarah is slim, ontwikkeld en zit boordevol humor en laat zich niet van de wijs brengen en we hebben een klik. In de klas wordt ze geaccepteerd, maar buiten een vriendin die nooit vaan haar zijde wijkt, heeft ze weinig informele contacten. Een onopvallend meisje eigenlijk.

Onlangs ontmoet ik Sarah weer op een lustrum. Sarah is er ook en ze komt spontaan en enthousiast op me af. In no-time hebben we een goed gesprek. Het valt me op dat ze figuurlijk gegroeid is en dat ze een stuk zelfverzekerder is geworden, maar nog steeds geen mannenmagneet. Ze woont op zichzelf, heeft een leuke baan en blijkt niet zover bij me vandaan te wonen. Ze is enthousiast over haar appartement en nodigt me spontaan uit een keer op de koffie te komen. Ik neem de uitnodiging aan en een week of twee later sta ik met een mooie bos bloemen voor deur. Ze opent vrolijk de deur en ik krijg spontaan 3 zoenen. Even later zitten we aan de koffie, ik, een 63-jarige pensionado en Sarah een 24-jarige oud-leerlinge. Het gesprek fladdert alle kanten op. Kunst, cultuur, politiek: alles komt voorbij. Ik informeer terloops of er ook al een vriend of vriendin in haar leven is. Dan valt ze stil. Na een paar minuten zegt ze dat dat nog het enige is dat ze mist. Ze heeft nog nooit een vriend gehad en een meisje als partner evenmin.

Ze verklapt dat ze eigenlijk doodsbang is om aan een serieuze vriendschap te beginnen. Een beetje omdat ze bang is afgewezen en teleurgesteld te worden, maar ook omdat ze totaal geen ervaring heeft en niet weet wat ze moet doen mocht er een knul bij haar op de bank terechtkomen.

Ik probeer haar gerust te stellen en haar zelfvertrouwen op te krikken. Ik benadruk haar positieve eigenschappen die haar uiterst geschikt maken als levensgezel. Ze merkt op: ‘Ja, maar dan moet ik er eerst wel eentje vinden die ik daarvan kan overtuigen en ik ben niet echt moeders mooiste.’ Ik zeg dat jongens ook vallen op andere zaken dan het uiterlijk. Humor en enthousiasme zijn een uitstekende lokmiddelen waarvoor menig knul gevallen is. ‘Maar’, gaat ze verder, ‘als ik er eentje heb gevangen, wat dan? Ik weet niet wat ik dan verder moet doen.’ ‘Hoe bedoel je’, vraag ik. ‘Nou, zegt ze, ‘ik heb nog nooit een jongen gekust, laat staan dat ik meer heb gedaan. Een maagd van 24 die nog nooit gezoend heeft dus.’

Ik besluit de zaak maar open te gooien en vraag of ik wat specifiekere zaken mag aansnijden. ‘OK’, zegt ze, ‘als me dat verder helpt is alles prima.’

Ik vraag of ze wel eens naar porno kijkt. Ze krijgt een kleur, maar knikt bevestigend. Dan vraag ik haar of dat haar wat doet. Wederom een bevestigende knik. ‘Masturbeer je dan ook?’ Weer een knik. ‘Hoe vaak doe je dat?’, ga ik verder. Het antwoord verbijstert me. Met een vuurrood hoofd: ‘Minimaal een, regelmatig twee en soms drie keer per dag.’

Ik zeg: ‘gefeliciteerd meid, met jouw libido is niets mis en je hebt jouw eigen gebruiksaanwijzing in ieder geval gevonden.’ ‘Toen ik jong was deed ik precies hetzelfde. De drang was zó groot en ik kan je verklappen: ik masturbeer nog steeds regelmatig.’

Ze kijkt me ongelovig aan en zegt dat dit de eerste keer is dat ze dit onderwerp op deze manier met iemand bespreekt. Ik ga door. ‘Maar waarvoor ben je precies bang dan, als je met een vriend op de bank zit? Sarah: ‘ik weet wel hoe een stijve er uit ziet, maar niet hoe hij voelt, of ik niet te zacht of te hard knijp, waar de gevoelig plekjes zitten en zo.’

Nu ben ik degene die het warm krijgt. Ik neem de gok en vraag: ‘misschien kan ik je hierbij helpen. Ik ben niet voor niets 40 jaar leraar geweest. Durf je het aan?’